28.03.2012

Cocuk olsam yine, saf olsam yine.

2000'li yillarin basi. 2 yakin arkadasim ve ben kendi aramizda koro kurmus misali, en buyuk eglencelerimizden biri toplanip sarki soylemek. Simdi dusununce neden yaptigimizi anlamadigim , sevdigimiz sarkilari icine yazdigimiz defterlerimiz vardi. Simdi anlamlandiramadigim o sey o zaman o kadar eglenceliydi ki.. Simdinin anlamsizliklari o zamanin huzunlu anilari. Ben tekrar tekrar okuyup mutlu olacagim baskalarinin yazdigi sarki sozlerini tekrar yazmayi ozledim.
Simdi her ikisinide sokakta gorsem, belki yarim yamalak bir selamlasmadan sonra doner gideriz yolumuza. Beraber buyumus sayildigim arkadaslarim. Insan yine'de atamiyor cocuklutan gelenleri, her ne kadar bam baska dusuncelere donussede. Ne kadar farkli olursa olsun kabullenmek zorundaymissin gibi. 
Hic bir seyin hic kimsenin zanettigi gibi olmadigini dusunmekte urkutucu, bunun bide 10 yil sonrasini dusunmek ya o zamanda hic boyle olacagini zanetmiyordum diye dusunmek? 
Insanlar planlar kuruyorlar 'asagi yukari' tutuyor bunlar, ben bunu neden beceremiyorum anlamiyorum. Hayatin insanin karsisina ne cikaracagi sacmaligina girmek istemiyorum hic. Ne yapacagim, nasil olacak diye en ufak bir fikrim bile yok. Bi an once olsem diye bekler gibi hayata dair tum inancimda gitti. 


Ve bana tum bunlari dusunduren eski zamanlarin bagira cagira soylenen sarkisi:



0 vidividi:

Blogger tarafından desteklenmektedir.