13.11.2010

Göcebe

Yine gidiyorum! Bu sefer ülke degistiriyorum ardindan birkez daha ülke degistiriyorum ve en sonunda buraya dönüyorum! Keske cingene olsaydim bari böyle sürekli gitmek eglenceli bir hal alirdi.. Hayatim da ilk defa Türkiyeye gidicem, hem korkuyorum hem heyecandan geberiyorum..

Bazen para biriktireyim, kendime bir ev alayim, bi yerim yurdum olsun gibi klasik düsüncülere kapiliyorum -nadirende olsa- simdi düsünüyorum da hal böyle olacaksa ben bi cadir alayim. Hem ucuz hemde uygun..

Insan gercektende ne olacagini, hayatin insani nerelere sürükleyecegini hic bilmiyor. Hiiiic!

1 vidividi:

Şarapçı dedi ki...

insan hayatı öyle garip labirentlerle örülmüş durumdadır ki.ruhun bedeninle senkronize olup da huzur haz ve mutluluk üçlüsünün kaosu içinde 'yaşıyorum!' dediğin o mükemmel an'lar; kişiliğini onurla taşımanı sağlıyor.gidişler..keşfedişler..dönüşler..ben hep derim; hayatı bungee-jumping yaparken ipin bittiği o son noktada 'hık' diye nefesin kesilene kadar heyecana ve bunun getirdiği huzura vararak yaşamak ve o son andaki hazla ölmek gerek:)

Blogger tarafından desteklenmektedir.