Cocuk olsam yine, saf olsam yine.

2000'li yillarin basi. 2 yakin arkadasim ve ben kendi aramizda koro kurmus misali, en buyuk eglencelerimizden biri toplanip sarki soylemek. Simdi dusununce neden yaptigimizi anlamadigim , sevdigimiz sarkilari icine yazdigimiz defterlerimiz vardi. Simdi anlamlandiramadigim o sey o zaman o kadar eglenceliydi ki.. Simdinin anlamsizliklari o zamanin huzunlu anilari. Ben tekrar tekrar okuyup mutlu olacagim baskalarinin yazdigi sarki sozlerini tekrar yazmayi ozledim.
Simdi her ikisinide sokakta gorsem, belki yarim yamalak bir selamlasmadan sonra doner gideriz yolumuza. Beraber buyumus sayildigim arkadaslarim. Insan yine'de atamiyor cocuklutan gelenleri, her ne kadar bam baska dusuncelere donussede. Ne kadar farkli olursa olsun kabullenmek zorundaymissin gibi. 
Hic bir seyin hic kimsenin zanettigi gibi olmadigini dusunmekte urkutucu, bunun bide 10 yil sonrasini dusunmek ya o zamanda hic boyle olacagini zanetmiyordum diye dusunmek? 
Insanlar planlar kuruyorlar 'asagi yukari' tutuyor bunlar, ben bunu neden beceremiyorum anlamiyorum. Hayatin insanin karsisina ne cikaracagi sacmaligina girmek istemiyorum hic. Ne yapacagim, nasil olacak diye en ufak bir fikrim bile yok. Bi an once olsem diye bekler gibi hayata dair tum inancimda gitti. 


Ve bana tum bunlari dusunduren eski zamanlarin bagira cagira soylenen sarkisi:

Read full post »

Read full post »

Rina

Allahim o ne sinir bozucu filmdir oyle! O ne sacma filmdi oyle!
Yer yer eski tarik akan filmlerine zoraki bir benzetilme yapilmis gibi, hafiften kucuk emrah sahnelerine uyarlanmaya calisilmis gibi bide uzerine biraz orhan gencebay filmi serpistirilmeye calistirilmis bir kolaj gibi. Bunlarin hepsini negatif anlamda soyluyorum, tum kalbimle! Dunyanin en klise konusunu en klise sekilde islemisler resmen. 14-15 yas grubu icin yapilmis sacma amerikan genclik filmlerinde bile daha bir gercek konu var.
Esas oglanin hayallerinin gerceklesmesi söz konusu oldugu andan itibaren, eger bir kac aglak ''sevdiklerinden kopma muhabbeti'' yuzunden vazgecerse ana avrat kufur ederim diye bekleyerek izledim. Nitekim oyle'de oldu!
Film'den anladigim tek sey; buyuk hayallerin'de olsa bunlar imkansiz olup bir sonra bir mucize eseri ayaginin dibine'de gelse bir kac aglak beyinsiz ama biz shenshiz yapamayiiij diyip seni vazgecirme salakligina eristirebiliyor. Ha bu gercek hayatta olmuyor mu? Oluyor! Ama boyle aptalca olmuyor! Esas oglanin oyunculugunun siritmasida cabasi. Film'de tek guzel sey Erdal Tosunun sahane monologlari. Geriye kalan diyaloglarda zayif.
Bide su sarki hos olmus. Hatta baya baya hos olmus.

Read full post »

Herkese her sey olmaya calismak ne sakil duruyor oyle. Sakil durdukca normal gozukuyoruz sanki. Oyle dimdik, oyle guclu. Kimsenin eline ihtiyac duymadan, ayakta, normal. 
Zaman bas kaldirmaya hazir isyankar bir topluluk gibi sizlatir inceden o susmus, kabullenmis yanini.
Hayat aslinda toparlanmasi imkansiz bir kalabalik ve biz kimsesiz olmaya kendimizden basliyoruz. 

Read full post »