6.12.2010

Bizi sattin almanyaya, rezil ettin su dünyaya!

6 vidividi
Dedem 80'lerin basinda almanyaya gitmis. Bütün cocuklarini teker teker getirtmis, son olarakda babam gitmis 88'de kismen politik, kismen ekonomik sebeplerden ötürü. Ben almanya dogumluyum. Hayatimin ilk 9 yili almanyanin cesitli sehirlerinde (ki almanyanin yarisindan fazlasini gördüm diyebilirim) göcebe gibi dolanmakla gecti. Bu yüzden ilk okula hic gitmedim,  kafadan orta okula basladim. Basladigimda temel egitimimin fen dersi disinda eksik oldugu belli degildi, her boku biliyordum o zaman. Kücükken cok zekiydim ben, sonradan bikkinlikla birlikte bir aptallik hali sindi ki üzerime sorma gitsin. Dedemin ve diger akrabalarimin yasadigi sehir, almanyadaki türkler icin nedense en rezil sehirdir. Orada normal bir hayata sahip olmak icin sanirim cok sorumlu, duyarli ve akli basinda olmak gerekiyor. Cok tatli bir batakligi vardir oranin. Battikca sikeyim böyle hayati cek beni icine yavruum ceeek diye orgazm olanlar vardir. Orada bulunan, bir sekilde oradan gecmis yada yasayan herkes bu batakliga elini kolunu yada baska uzuvlarini batirmistir. Ama mesele batirmakda degil yegen, mesele kendini cekmesini becermekte. Kendini batmaktan kurtaramayanlar tamamen serseri, sersefil, apaci bir bohem hayati icerisine girer.

Kiraathane tarzi kahveleri vardir mesela. Orada her türlü kumar cesidini bulasa bilirsiniz. Bu bahs ettigim insan toplulugunun % 56 buralarda barinir. Genel de evlerinde bekleyen Türkiyeden ithal ettikleri kaderine söven bin pisman esleri ve onlardan olan zavalli cocuklari vardir. Bu cocuklar büyüdükce kimisi emo, kimisi müslümcü kimiside babalarinin yolunda emin adimlarla yürür. Sadece cok kücük bir kismi akli basinda insanlar olmayi akil eder. Dedigim gibi batakligi tatlidir, insanin bide bahanesi varsa lüp diye atlar icine.

Geri kalan kisim daha cok apaci bohem hayatina yakin kisim. Bunlar birahanelerde görülür. O birahaneyi büyük ihtimalle bir türk isletiyordur ve birbirinden güzel genel olarak slav ülkelerinden gelmis garsonlar calisir. Agizlarinin suyu aka aka biralarini yudumlarlar, ve onlarinda evlerinde bekleyen hayattan bezmis perisan bir bayirgülü vardir.

Kadinlar daha cok beraberce oyun parklarinin cevresinde cekirdek citleyerek toplasirlar. Muhabbetler el isi örneklerinden baslayip kimin karisinin kime fingirdedigine gelir. Erkeklerin hepsi ayni mal oldugundan dedikodulara pek konu olmazlar, cünkü birinin kocasindan bahs ederken laf kendi kocalarina da degiyor. Günler onlar icinde böyle bos beles geciyor iste..

Gencler daha karmasik bir gruptur. Sehrin merkezinde her daim asiri makyajli 14-17 yas arasi kizlar göre bilirsiniz. Bunlar o bahs ettigim müslümcülerdir iste, her ne kadar araya romantik rnb ve rap karissa da müslüm babadir! Bu yastaki erkeklerin HEPSI en az bir kere rap yapmaya calismislardir. Bunlarin bide bir üst grubu vardir, onlar da cesitli club ve barlarda ismail yk ve boys anilar tarzi gruplar esliginde cosarlar.

Bu bahs ettiklerimin icinde siyrilip gelen cok dogru düzgün insanlarda vardir bu arada, yanlis anlasilmasin. Tüm bu sacmaliklara ragmen oranin ap ayri bir karizmasi vardir. Kendini sevdiren kücük bir sehirdir iste. Belki de ne yasadiginin nerde yasadiginla bir önemi yoktur, ne yasadigin senin kendi sahsi malligindir. Belki de herkesin dedigi gibi sosyal cevre yasam sartlari falan filan yaneee..

Bunu kesinlikle dinleyin!
Read full post »

4.12.2010

Faşistanbul

3 vidividi
Türkiye'den döneli bir hafta oldu.. Sadece 7 güncük süren istanbul gezim aglaya aglaya dönmeme sebep oldu.. Ulan su borclar falan olmasa, biraz da param olsa da oraya yerlessem! Burada ömrümüz buz tutuyor resmen. En son duyduguma göre -22 dereceymis.. Artik biri bana hava su kadar soguk dediginde söylemeyin diyorum. Sanki bilmeyince hava isinicak.. Ne güzel yerdir orasi ya, bir kere insanlari cok sicak kanli -bazisi biraz asiriya kacsa da-. Ilk gördügüm yerler bende tam bir hayal kirikligi yaratti, akrabalarim istanbulun en muhafazakar en sagci en fasist yerinde yasiyorlar (hic biri de sagci yada muhafazakar degil). Akrabalarim da kismen hayal kirikligiydi, ben anladim ki bizim sülalenin yarisindan fazlasi zir deli! Kendi anlatip kendi gülen bir teyzem var mesela, dünyanin en sacma seylerini anlatir ve kahkahalari yüzünden sandalyeden düser, bu gercekten oldu yani.. Simdi düsününce komik geliyor ama o anda oradayken onun halini sadece uzayli görmüs gibi hayretle izliyorsun.. Tanimayan biri olsa ''bacim sizin bu boslafagülertun gezegeninde iltica kabul edilir mi'' diye sorabilir.. Öyle bir gezegen olsa orali olmak isterdim, düsünsene lan bütün gün bos bos gülüyosun!

Istanbulun diger taraflari cok güzel! O karisikliga bayildim bittim, bi fotograf makinamin olmamasi icime nasil dert oldu.. Ben karisik yerleri cok severim, böyle herseyden bir parca olan yerleri.. Bu kadar yüzeysel bakmayinca o karisik da yasamanin hicte kolay olmadigini anlaya biliyorum ama yine de yüzeysel bakmak cok güzel ya! Haydarpasa'yi yakmislar! Serefsizler, halbuki ben istanbula ilk girisimi köyden indim sehire edasiyla o merdivenlerden yapmistim. Simdi o güzel animi otel mi yapacaklar!? Yakarim o oteli!

Sadece msn'den tanidigim, ama tanistigimda da sanki beraber büyümüsüz gibi his ettigim kuzenimle istanbulun her deligine gitmeye karar vermistik ama zamanimiz yoktu.. Biz de en populer yerlerini gezdik. Erken uyanamadigimiz icin müze falan pek bir yer göremedim ama saint antuan klisesine kahveyle girmek gibi bir gerizekalilik yaptim. Bi de Orhan Kemal müzesine gittim ki cok mutluyum bunun icin, onun kitaplarini bula bilmek icin az ugrasmamistim zamaninda. En sevdigim yazarlardan biridir diye bilirim.  

Kadiköy'de tam denizin dibinde ki Elif Cafe her istanbula gittimde gidecegim bir yer olacak. Her ne kadar buradaki arkadaslarim ay ben gitmem öyle ikinci sinif yerlere desede, hem denizin tam dibinde olup hemde bukadar mütevazi olmayi basardigi icin benim gönlümün cafesi orasi artik. Akrabalarimin yasadigi yerde ki Dede Korkut cafesinden sonra tabi, orasi o semtin parisi gibiydi.. Sanki parisi karadenizli bir amca isletiyor, hem cok güzel hem kah güllüden kah ibrahim tatlisesden kah karadeniz türkülerinin aniden calabildigi bir paris. düsün artik.. Eminönünde karsidan karsiya gecmek büyük dert. Tophane'deki o yere neden amerikan pazari diyorlar hic anlamadim. Italyan yokusunu cikmak yine büyük dert, oraya bide bogazkesen yokusu diyorlarmis.. ciktiktan sonra keske bogazkesen-götkuculten yokusu deseler ya diye düsündüm, insan 3-5 defa ciksa orayi 10 kg verir anasini satim! Istiklal caddesinde kuzenim birden aa erman toroglu dedi, ben adami taniyabilmek icin neye benzedigini hatirlamaya calisirken gecip gitmis. Istiklal caddesi güzeldi. Cihangire bittim bayildim, eski bina hastaligi var bende. Sendromlari eski bina görünce fotograf makinasi bulmak istemem bulamayinca etrafimdakilere niye getirmediniz lan diye küfür etmemdir. Kuzen nasibini aldi.. Cihangire her nekadar su kafama taktigim adami ben senin benim yanimdan gecebilme ihtimalini sevdim diyerekten gittiysemde, gittikten bir süre sonra bunu unuttum. Orhan Kemal müzesi oradadir bu arada. Sadece 7 gün kalabildigim ve bu 7 günün ilk 3 -4 günü akraba ziyaretiyle gectigi icin pek bi gözlem yapmaya vaktim olmadi, ama bu ay tekrar gidiyorum ve umuyorum ki ozaman istedigim heryeri görürüm.

Sanki ne yazsam ne desem az gelecekmis gibi geliyor. Ah bigün tek basima gidebilsem! Annem babam ve hickimse olmadan yanimda. Insanlar türkiyeye ilk gidisim oldugunu ögrendiklerinde cok güzel türkce konustugumu söylediler:) Kendimi ifade etmekte zorluk cekmem cok oldu yinede..

Aslinda bu yazi cok düz oldu, benim oralarla ilgili his ettiklerim bu kadar düz degil. Daha kivrimli böyle kimil kimil.. Yok lan öyle de degilde ne bileyim en azindan orada olmak istiyorum..

Türkiyeden önce bir de 3 günlük almanya macerasi var.. O ap ayri bir konu..
Read full post »

Bir yanim ''leave everything and go'' diyor, diger yanim tek kelime ingilizce bilmiyor.

0 vidividi
Kisacik ömrü hayallerden ibaret cocuklar vardir.. hic bir bok becerememis, ve beceremeyecek olan. Tek mutlulugu baskalarinin mutluyken fotograflarini cekip o fotografin mutluluk süresinin gecmesini bekleyen cocuklar. O fotografin ani olmasini bekleyen. Hep bekleyen, ve zamani gelince artik cok gec olan cocuklar. O saaten sonra bunlarin hepsini kendine hayat bellemis, böyle gelmis böyle gecer'ci cocuklar.


Hep hayal kuracaksin.. kalp ritimlerin hayallerinin kivrimlarina göre atacak hep. Sana hersey ögretilmistir,
gercekcilik, yalnizlik, sefillik, güclülük, direnmek, isyan etmek, susmak, kuvvet... kimsesizlik.. mutlu olmayi ögretmek gelmemistir sefillerin aklina, onlar da ögrenmemistir zira.. Sen kendine ögrete bildigin kadarini anlamissindir, o fotograflarda ki gülümseler icini isitmistir.. Hep kendinle celisirsin bu yüzden, bencillikle baskalari icin yasamacilik arasinda gider gelirsin..


Cocuklugun yoktur ama cocuksundur.. cocuk hastadir, spastiktir, otistik, bilmem kac kisilikli ve yoktur.. Hasta bakicisi bikkindir, istemeye istemeye bakar cocuga..


                                                                           *


Istanbul muthis bi yer.. Asik oldum desem cok az kalicak.. 7 güne sigdiramadim pek bisey, ilk 3-4 günü akraba ziyaretiyle gecti zaten.. Istanbulu uzun uzun yazmak gelmiyor suan icimden, ne desem az sanki.. Bide ruh halimin kafasi 1 milyon.. Bidaha ki yaziya artik!
Read full post »

13.11.2010

Göcebe

1 vidividi
Yine gidiyorum! Bu sefer ülke degistiriyorum ardindan birkez daha ülke degistiriyorum ve en sonunda buraya dönüyorum! Keske cingene olsaydim bari böyle sürekli gitmek eglenceli bir hal alirdi.. Hayatim da ilk defa Türkiyeye gidicem, hem korkuyorum hem heyecandan geberiyorum..

Bazen para biriktireyim, kendime bir ev alayim, bi yerim yurdum olsun gibi klasik düsüncülere kapiliyorum -nadirende olsa- simdi düsünüyorum da hal böyle olacaksa ben bi cadir alayim. Hem ucuz hemde uygun..

Insan gercektende ne olacagini, hayatin insani nerelere sürükleyecegini hic bilmiyor. Hiiiic!
Read full post »

19.10.2010

Biri bana kendimden nasil kurtulacagimi anlatsin!

2 vidividi
Benim nerede yasadigimin bi önemi yokmus.. Zaten biseylere baglanma ya da ait olma gibi bir sorunum var. Baglanmadan ziyade ait olmak. Her ne kadar sonsuz bir özgürlük olsa da bu, insan kendini koyacak yer ariyor.. Buraya alisip adapte olmam hic zaman almadi.. Ailem tasindigi icin pismanliklar icinde bogusuyor, yeni yeni planlar üretip kendilerine yeni maceralar ariyorlar (!) Annem ve babamin 10 yasinda simarik cocuklardan hic bir farki yok.. Her seyi mahf edip birilerinin gelip onlari kurtarmasini bekliyorlar, bu ''birileri'' de benim..
Benim de kendime bile bi faydam yok.. O cinsten biriyim..

Kafayi türkiyeye gitmekle bozmus durumdayim.. Eskiden de gitmek isterdim ama meraktandi o.. Sadece merak ediyordum.. Simdi nedense icinde biraz da özlem serpistirildi.. Insan hic görmedigi bi yeri özler mi?
Bu türkiyeye gitme arzusunun bende cogalmasinin sebebi sanirim su ''benimle hic konusmayan adam''la ilgili.. Hani o orada ya, belki gidersem karsilasiriz diye aptal bir umut var icimde.. Karsilasacagimizdan eminimde, bu karsilasmanin bi ise yaramiyacagindan da eminim.. Ya bi sevgilisi olursa falan diye korkuyorum resmen, ve bunlari düsündükce iyice korkuyorum! Ben hic görmedigim birine bukadar takinti olmak istemiyorum!
Zor olan hayatimi iyice zorlastirmakta olan basarim gözlerimi yasartiyor!! Sanki hic bir yere gitmeyen etrafi cevirili bir gölün icinde gibiyim, hatta o göl gibiyim..
Read full post »

7.10.2010

Son

0 vidividi
ah sonlar! Bugün burada hersey ''son''. Yarin hersey yeni. Ama tüm yeniliklere inat taze degil, temiz degil ak degil.. sadece istenmeyen bir cocuk misali suclu ve fazlalik.. Gecmis zamani düsündükce fark ediyorum ki bu sonbaharlar hep bisey alip vermis, hep biseyler olmus ama hicbiri kalici olmamis.. Tahminimce bu kez yine kalici degil, ama icimde kalici biseyler isteyen patetik bir sanci var.. Biyerlere ait olma sorunumu gidermesi gerektigini deli gibi isteyen bir sizinti var.. Sizintilarim sancilarim, kendileriyle celismekteler.. Cünkü biyerlere ait olamamaktan duydugum memnuniyeti diger anormal duygularimdan hep ap ayri bir yere koydum, o bir nevi özgürlügün kapi araligiydi.. Simdi ne oldugunu bilmedigim, nereye cikacagini kestiremedigim seylere basliyorum. Plan kurmuyor degilim, ama bi de biliyorum ki benim dengesizligim hicbir planimi tutturmadi bugüne kadar.. Ondan bu sefer hic bir sey bilmiyorum! Simdi en sevdiklerimden melankolime sarilmis, lan bu sefer bi plani tuttururum galiba diye düsünerekten gecmisimi atmak isteyerek toparlaniyorum ve yarin gidiyorum.

  Bugün burada hersey cok fazla ''son''. Hemde cok fazla.
Read full post »
0 vidividi
Bu tasinma cok pis bisey.. Topla topla bitmiyor.. Ha yanlis anlasilmasin, esyalari toplamak uzun sürmüyor, pek bisey yok zaten.. kafami topluyorum, duygularimi topluyorum kendimi toparliyorum olmuyor.. Olmuyor ben istemiyorum.. Aslinda nerede yasadigimin pek bi önemi yok, bu sehirde yasamak istememin tek sebebi en yakin arkadasim.. Daha dogrusu tek arkadasim, simdi o olmadan ne yapicam ben? Ama neyse ki bazi seyleri hic degismez, ne olursa olsun en yakin arkadas en yakin arkadasdir! Bitanedir o! En yakin arkadaslariniza iyi bakin! Zaten genel de kendilerinden bitane bulunur insanda, ona da insan gözü gibi bakmali :)

Esyalari toplarken 2003'den kalma bi deftere rastladim.. Sonra da yirtip attim.. O zamanlar o defterin hep bende kalacagini, yaslandigim da anilarim arasinda yer alacagini düsünürdüm.. Simdi okudum da ne sacma salak seyler yazmisim.. Ne melankolikmisim allahim! Ve sadece 14 yasindaydim o zaman! Gizli emoluk mu bulasmis ne olmus bana.. Kendimden tiksindim resmen.. Icin de kendi yazdigim cok az sey vardi, cogunlukla ordan burdan siir, sarki toplayip biseyler yapmisim. Yapmaz olaymisim! Simdi birgun ölürsem ve bu defter birinin eline gecerse hakkimda ne düsünür diye panige kapildim resmen, yada daha fena defter biyerlerde kalsa üzerinden yüz yillar gecse ve sonra bulunsa. Zaten icinde salak internett sitelerinden taninmamis yazarlarin yazmis oldugu arabesk siirler var. Hepsini benim yazdigimi düsünürlerse, ya yüzyillar sonra bilmem nezamandan kalan mesur olamamis bir sairin salak siirleri diye biyerlerde yayinlanip bana gülerlerse.. Olur mu olur anasini satim! Tamam abartmanin b.kunu cikarttim farkindayim, ama en azindan kendi yasliligima öyle bir ani götürmek istemedim. Cocukken cok arabesk duygular icerisindeymisim, simdi daha ''entelektüel'' hayallerim var.  (kendine gülmek)

Eksi'de insanin icini bir anda acitan sözler basligina girdim, bi söz okudum.. icim acidi..

''ben,sevmeyi beceremedim. belki de sevilmeyi.. benim, sevmeye engel evcil acılarım vardı.''





Read full post »

21.09.2010

''sen baska seyler sanki, benim sandiklarim yalan olsun''

1 vidividi


Kendimi sasirtmiyorum hic.. ben degismeye neden bukadar karsiyim anlam veremiyorum.. yine herseyi cok zorlastiriyorum kendim icin ve sonumu cok acik görür gibiyim..
hep kendi sucum..
suc islemiyorum ama bir suc varmis gibi onu kendime yukluyorum..
yada kendime haksizlik yapiyorum, ama uzerinde hak kurabilecegim biseyde olmadigina göre o da degil..
kendime ne oldugunu bilmedigim bisey yapiyorum..
ve bu sefer canim acimiyor, cunku hic olmadigim kadar farkindayim ne yaptigimin..
sadece neyin farkinda oldugumu bilmiyorum..
artik hersey daha hizli oluyor.. hicbiseyin inceligini dusunmeden gelip geciyor..
sanki sabah olmadan aksam oluyor.. sanki hic sabah olmuyor..
biseylerin gectigini his ediyorum ama bu gecen hayat degilmis gibi..
sanki film izliyorum ve film bitmeden televizyonu kapatiyorum..
sanki filmin sonundan korkuyorum..
sanki filmin sonunu onceden izlemisim gibi, izlersem filmin anlaminin kacmasindan korkuyorum..
sanki korkuyorum..


16. Eylul.2009'da yazilmis bir yazi.. Tam 1 sene 5 gün sonra ayni seyleri his etmek.. Hayat kendini tekrarliyor mu ne?

Read full post »

20.09.2010

Gri

0 vidividi
Benim yaziya baslama gibi bir sorunum var, basladikdan sonra gerisi geliyor da baslayana kadar bos bos havalara bakiyorum.. Okulda da öyleydi yazinin ilk 4 satirini yazdikdan sonra gerisi en fazla 1 saat sürerdi. O ilk 4 satiri bulmak 1 küsür saat..
Yazdiklarim pek beyenilirdi okulda, orta okul da ögretmenler birbirine okuturdu. Bunu övünmek icin söylemiyorum dersem sakin inanma, her insan gibi bende caktirmadan becere bildiklerimi göstermeye calisiyorum iste.. Ama bende bisey oldu, büyüdükce o yazma kapasitesi gitti.. Yerini tuhaf bi tembellik, mizmizlik, bu ne lan'cilik aldi.. Eski bloguma biseyler yazdigim da bunu okuyan neresiyle gülüyordur acaba diye düsünürdüm.. Bide  duygularim köreldi, dolayisiyla kendimi ifade edemiyorum edebildigim gibi.. Eskiden daha duygu yüklü (allahim e igrenc bi kelime) yazilar yazabilirdim, simdi olmuyor.. duygularim da ifade etme yetenegimle beraber icine edildi, artik edemiyorum ifade ettigim gibi icine.

Bu gün sahile inip kulagim da anathema elimde sigara yürüyüs yaptikdan sonra denize daldim.. Ben öyle sim siyah oturmusken orda renkli renkli insanlar bisikletleriyle gecip görüntü kirliligi yapsa da bikac fotograf cektim. Artik buraya biseyler yazarken kendi cektiklerimi koymaya calisim lan diye bir düsünceye kapildim.. Bakalim kiytirik telefonumla cekebildiklerim ne kadar güzel olucak.. Tasinmadan önce ki son özgürlüklerim bunlar, tasindikdan sonra artik babam tasindigimiz sehrin yarisini tanidigi icin bu saate ne isin var disardalar baslicak.. ama onlar mutlu ya, bende mutluyum..


ve hic bir faydasi olmayan bir arayis baslar. dizlerini döver umutlarin, tüm illuzyonlardan daha aldatici bir isik yanar, sen gözlerini baglar isiga yürürsün. kendine ''göz göre göre'' ihanet etme diye..





Read full post »

13.09.2010

robin hood gibiyiz, neseden calip kedere veriyoruz..

2 vidividi
Babam icin biseyler tercume etmek kadar eziyet veren bisey yok. Adam türkce uzun uzun mektuplar yazar sonra bana verir al bunu harfi harfine tercume et diye. Bir dilden baska bir dile harfi harfine tercume mumkun degil dedigim de ''sen ne anlarsin, basima profesor kesildin cevir diyorsam cevir'' diyip beni icin de birsuru turkce tabirler bulunan, hatta turkcesi bile dogru olmayan kelimelerle bas basa birakir. Hatta bazen icin de atasözleri bile bulunur ki vay halime, vay ki ne vay! Ama alistim artik, her nekadar sacma olsa da istedigi gibi yapiyorum soran olursa da tercumana cevirttim de diyorum. Suan norvecin cesitli kurumlarin da turkce tabirler kullanilmis, norveccelestirilmis bir turkceyle benim tarafimdan yazilmis mektuplar var..

Tasiniyoruz. 2 yildir ailem buranin baskentine yakin tasinmak icin beni hergun en az 3 ev sahibini aramaya zorluyorlar. Ve tabi sartlari var, önce ev sahibi evi bizden baskasina vermemeye soz vericek sonra biz gidip bakicaz sonra begenirlerse tutucaklar. Öyle birini bulmak 2 yil sürdü. Simdi tasiniyoruz.. yavas yavas alismistim buraya, benimsemistim buralari, simdi yine herzaman oldugu gibi tasiniyoruz. Cocukken de böyleydi biyere giderdik baslar da sevmezdim, sonra tam benimsemeye baslamisken gitmek zorunda kalirdik. Sonra bu bende aliskanlik haline geldi norvece ilk geldigimiz de 1 bucuk yil ayni yerde yasamak zorunda kaldik. O ne cileydi oyle! Alismis kudurmustan beterdir derler ya, dogruymus. Ailecek depresyona girdik.. Simdi yine gitme, yine bilinmezlikler. Ve birsuru sorun cikicak, yine hepsiyle ben ilgilenicem.. oof of.. Hayat rutine bagladi diyordum bide, heh al sana degisiklik! Git simdi beynin sey edile edile ugras butun sorunlarla..

Read full post »

4.09.2010

bu hayat bize dar ama bosver, ''yasadikca acilir'' diyor bastezgahtar.

0 vidividi
Ise cok alistim.. Kücük sirin bir pastane, genel de ayni müsteriler gelir.. genel olarak onlar da sirin insanlar.. genel olarak hersey kücük ve sirin..
Bi tanidigimin aracigiyla kücük bir tiyatro grubuna üye olucaktim.. bu gün mail gelmis onlardan, kücük bir gösteri yapicaklarmis ve kücük rollere ihtiyaclari varmis.. 5-6 kisi, cadi oynayabilecek.. 16 yasinin üstünde..
Kafami karistirmamaliyim.. gitmemeliyim oraya!

En son aile kavgasindan sonra icimde bir bosluk olustu, zamanla benimsedim bu boslugu (zamanla dedigim bikac gün). Baslarda acayip canimi sikiyordu, simdi baristim boslukla.. Tam tarif edemedigim bir duygu aslinda, böyle bütün hayallerimi falan aldi yuttu.. Simdi hayatin rutine baglamasi bile canimi sikmiyor.. Hicbirsey fark etmiyor gibi.. Kücük ve sirin..

Kücük ve sirin olan hersey cok sinir bozucu! (yazi bana uysun diye, illa bisey sinirimi bozmali)

 ''quiero dejar de amor pensar
se que mi tormenta
no la pueda comparar
tristesa y soledad
y mia lo curao
amor y llorar siempre a margura
y lo comparacion tengo''
Read full post »

22.08.2010

I can't tell you why I'm breaking down..

0 vidividi
Cok uzun süre önce biri bana keman sesi yüzünden kanser olunur demisti, bide üstüne söz yazilinca olunurmus.. 

Dinle..


Ise alindim, hersey yolunda... mutluyum.. öyle degil mi?
Read full post »

8.08.2010

Tirstin mi?

0 vidividi
Icim öyle solgun öyle gri ki sanki icim de biryerler de londranin reklamini yapiyorlar turist cekmek icin. Duygularim da hep kaniyor bu reklamlara sonra salak salak geziyorlar o solgun gri sokaklarda.. Salak benim duygularim, hep kendini kandiriyor. 
Su dili kopasica ic sesim diyor ki basina bela ariyorsun.. Kendisini sevmem ama bazen dogrulari söylüyor beyinsiz. Ben hep ugrasacak zor biseylerim olsun istiyorum. Öyle olunca hayatin bir anlami oluyor.. herseyi gectim bir sebep oluyor.. Belki bu bir simariklik hali, haddini bilmezlik elinin altindakini birakip zorlara yönelmek- gerci elimin altinda da pek bisey yok ya- yine de bu bir sebep iste.. zor bisey bulmak, onunla körebe oynamak. yine sacmaliyorum.. hicbiseye tutunamadim ya, kendime bahaneler yaratiyorum.. ama sunu da biliyorum ki hicbirseye tutunamamayi ben kendim istedim, cünkü inanmadim..

Bi is görüsmesine gitti ve cok iyi gecti, simdi ordan olumlu bi cevap bekliyorum.. gelmezse mahf oldum cünkü borclarim hacize gitmeye basladi.. gelsinler canimi bedenimden hacz etsinler, baska biseyim yok zira.
Eya* ailesinin yanina gitti canim benim nasil da mutlu :) cok özledim ama onsuz norvec norvec gibi degil! ordan buraya girmez umarim bu kiz yine depresyonda diye üzülmesin, kiyamam..


Anathema yeni albumunu dinlemeye calisiyorum -albumun anathema albumu oldugu gercegini unutmaya calisarak- ama olmuyor.. evanescence lifehouse karisimi birsey dinler gibiyim.. yeni seyler denemeye eyvallah da bu sefer hic olmamis yaa.. bu arada birkac gündür bilgisayarimdan muzik dinlenmiyordu ve video acilmiyordu, bende tv'den dinliyordum.. Ulan ne tuhaf sarkicilar cikmis.. Tipi rock tarzi arabesk olanlar, kraliyet ailesinden gelmis gibi gözüküp siveli sarki söyleyenler, travestilere benzeyen muli mega estetikli kadinlar, asena'dan daha iyi kiviran erkekler. hele bitanesi vardi ki adini hatirlamiyorum da tipi gozumun onunden gitmiyor.. zerrin ozerin gonul sarkisini coverlamis, hayatim da böyle cilveli hareketleri olan bir erkek görmedim!  tv izlemeyeli uzun süre oluyor.. daha dogrusu kardesimin salonu istila etmesinden izleyemiyorum ama goruyorum ki pekte bisey kacirmamisim..

Babamdan full destekle annem bi köye gitmedir tutturmus.. Bikac haftaligina olsa neyse, kadin 1 sene köyde kalmayi düsünüyor ve benim istanbulda kalmama siddetle karsi cikiyor! Bi ay falan olsa hadi yine olabilir ama bi sene boyunca orda kafayi yerim ben.. Artik köy ahalisini toplar orda ki börtü böcegi kullanarak etnik fear factor yaparim, hatta belki amatör bi kamerayla bunlari cekip bi kanala yollarim, bakarsin mesur olurum.. isim de hazir ''tirstin mi lo?''.

Bandista diye bi grup kesfettim, cok begendim.. progressive ska-rock gibi bir tarzlari var, devrim-direnis tarzi sarkilariyla dinlenmesi oldukca eglenceli.. eglenceli diyorum cünkü grup yorumu begenerek dinleyen birisi bile bi süre sonra sarkilarindan bayginlik gecire bilir.. bunlar daha bi gaza getirici.. iyiymis iyi..

*En yakin arkadas
Read full post »

25.07.2010

baba beni basa sar ve biraz öyle dondur..

0 vidividi
Artik odam da internet baglantisi yok, modem cekmiyor yani.. bu hafta her gün is aramaya cikmak üzere uyudum ama, saat caldigin da elimi bile kipirdatmadim.. ya da kipirdattim ama saati kapatmak icin.. bi süredir sürekli uyumak istiyorum.. uyuyayim bikac yil gecsin sonra kalkayim.. miskinlik de son nokta degil bu, sadece artik zamani ne ile gecirecegimi bilmiyorum.. zamani harcadigim her sey öyle anlamsiz geliyor ki ben de bos durmak bos kosmakdan iyidir diyerek uyumak istiyorum.. kuzenimin yanina gitmek istiyodum ama parasizliktan gidemiyorum.. babam sponsor olmak istemiyor.
hic bir halt olmadi bu hafta aslinda.. bi sey fark ettim sadece, ne olursa olsun kendimi yalniz his etmiyorum.. kendimi cok hazirlamistim yalnizliga, insanlarin temel de yalniz olduguna, hayatinda ki insanlarin bir nevi kamufle olduguna, yada baska bisey, yada sadece deger verdiklerin ve sana deger verenler olduguna, ama en derinde yalniz olduguna, falanina filanina, ebesinin damina.. simdi bunlara inaniyorum, böyle cocukluktan beri bi alisilmis yalnizlik bende ki ve zaman gectikce yalnizligin cogalmasina ragmen kendimi yalniz his etmiyorum da bu icimde ki sizinti ne onu anlamiyorum.. gözlerimi kapatim yillar gecsin sonra acayim diyorum ama actigim da bir insan evladi olacak mi yanim da? ya da bir telefon uzagim da? onu da gectim, bu yalnizligin sonu nereye varacak? aile desem aile gibi degiliz, arkadaslar desem bi arkadasim var o da kiz sikilmaya basladi benden.. gerisi zaten uzaktan-arkadas..
ulen bu isin sonun da bi evin icinde 3 kediyle tek basima kalmiyayim? simdi evlilige inanmiyorum da gidip biriyle mantik evliligi yapayim, e sevdiklerim mantigimi alt ust edenler genel de yuzume bakmaz.. ama bi yandan güzel de, hicbir sorumlulugun olmamasi.. hem ne yapicam kediyi köpegi su memleket memleket gezen hafif ucuk teyzelerden olurum.. gencligim de biyer göremedim bari yaslaninca gezerim.. hay bin hüzünlü kunduz ben can sikintisindan önümüzde ki 20 yilin hesabini cikarmaya basladim, daha bu günümle ne halt edecegimi bilemiyorken..
Read full post »

20.07.2010

Bosver halim, yalan söyle falim..

0 vidividi
Fallardan medet umuyorum.. Burcumun yorumunu okuyup ya gerceklesirse diye mutlu oluyorum. Saturn merkure girmis, ay marsla sevismis, jupiter ve venus degisik pozisyonlar deniyor, zodyak hop oturup hop kalkiyor.. falan fesmekan.. bunlarin yol actigi, mutluluk gerceklessin isiyorum.. sahi elin gezegeni sevisiyor diye biz niye mutlu olalim ki? Bide burclarin kisilik analizlerini okuyup söyle mukemmelsin böyle supersin aman da ne tatli biseysin sen öyle yaziyor diye aaay ayni ben oluyoruz..
Benim burclara inanmam böyle baslamadi ama. Cok kücükken annem bana gezegenlerin ismini ögretmisti, bende nedense satürnün adini beyenmis cocuk aklimla onun benim gezegenim olduguna inanmistim.  Hatta bi süre aslinda orali oldugumu bi gün oraya dönecegimi falan düsünüyodum. Iyi ki kimse bana nerelisin diye sormadi da kimseye uzayli görmüs köylü sendromu yasatmadim.. Zaten ucube gibi bi cocuktum, inanirdi herkes uzayli olduguma. Cok sık tasindigimizdan dolayi hic arkadasim yoktu ve ben sürekli kendi basima aptal aptal oyunlar icat edip oynardim. Yada oturup babamlarin kapitalizm'in götürüleri, sosyalizm'in getirileri, ebenizmin düzülümleri gibi sohbetleri bilmis bilmis dinlerdim.
Cocuk degildim yani, icimde ki cocuk dogum da ölmüstü annesi hep agliyordu bu yüzden.. Hem ne cocugu canim ben kos koca satürnlü uzayli! Neyse iste biraz daha büyüyüp burcumun oglak burcumun gezegeninin satürn oldugunu ögrenince ''ay bu bi isaret'' falan olmustum. Bütün bunlar 10 yasi öncesi gerceklesmis hadiselerdir, kimse suan kendimi uzayli falan sandigimi sanmasin yani.. Neyse iste bende böyle basladi bu burclar serüveni, satürnün nasil satülmüs bir gezegen oldugunu ögrenmem pek zaman almadi sonra..

Tarot fali, kahve fali, sayi fali, el fali, kil fali, tüy fali, ebenin fali gibi bütün fal cesitlerine baktirmak istiyorum. Söyleyeceklerine inanmak, söyleyecekleri hersey lehime olsun istiyorum. Falci fali actigi gibi gözlerini pörtletsin, ay amaaaan bahtin ap acik söyle uzuuun yesil bir vadinin icin de seferogullarini görüyorum, ama yesil vadi sana kalacak cok zengin olacaksin herkese vadinin icin de bir yer vereceksin tüm sevdiklerinle masallar da ki mutlu cüceler gibi mutlu mesut yasiyacaksin desin istiyorum. Tamam seferogullari olmasa da olur, vadiden de gectim. ama hayallerim gerceklessin.. hepsinin gerceklesmesini beklemek ac gözlülük olur, ama bu güne kadar gözüm hep hint fakiri gibi ac gezdiginden bikez olsun doysun! Istediklerini basaracaksin desin falci, versin gazi kus gibi hafifliyeyim, pir pir ucayim.. Mistik bir olay kanitliya bilir cünkü bunu ancak, benim zerre inancim kalmadi.. Ha babamla durumlar iyi, o en önemlisi zaten yat kalk sükür modundayim..

Bu yaziya baslarken icim de hafif bi sıkıntı vardi, sonra kendi sacmalamalarima güldükce gecti.. Eger sacmalama diye bir meslek olsaydi simdiye coktan voliyi vurmustum ben.
Read full post »

18.07.2010

Simdi esim dostum beni cirkinim saniyor, hastayim hic kimse bilmiyor.

1 vidividi
Bu hasta olmak cok igrenc bisey, hele de yaz aylarin da. Ne sicaga geliyosun ne soguga.
Hastaligin en nefret ettigim tarafi da kafam acayip bulanik oluyor. Böyle bi cümlenin basiyla sonu arasina ne sıkıstıracagım hic belli olmuyor. Biseye basliyorum basladigim seyi birakip baska bisey yapiyorum sonra önce yaptigim seyi unutuyorum falan. Simdi de dogru düzgün yazamiyorum. ama ben anladimki benim kafa saglam degil, cok cabuk etkileniyor her seyden. Bogazimda iki virus ciri atiyor diye sen ne diye kendini kaybediyosun be mal kafa!? Kendini bozmaya yer ariyor resmen..  Gecen sene de kafayi siyirmistim, psikologa falan gittim.. sonra kendi kendine gecti..  Nasil geldi nasil gecti anlamadim, annemin tek yorumu sen cinlenmissin oldu, babam hic sallamadi.. Neyse ki gecti.. zaten bi kafa var, oda giderse...

Böyle hastalaninca kendimden igreniyorum bide, böyle acayip cirkin his ediyorum kendimi ve haksiz da degilim. gözler kaymis, makyaj sifir, burun kapali oldugu icin agiz acik, bide terlemek, ve en kötüsü burunun altin da cikan nezle yarasi.. Bu hal de markete gittim, bi de kimi göreyim.. eskiden hoslandigim cocuk.. eskiden hoslanilmis biri olsada bu halde karsisina cikmak istemiyo insan. Basta görmemezlikten geldim belki hemencik alacagimi alir kacarim diye ama olmadi öyle, pst sst diye seslendi mal naber nasilsin falan derken mecburen yüzümü cevvirdim. Cocugun gözlerinde resmen buna nolmus lan ifadesini gördüm! igrenc bi duyguydu. o sormadan söyledim hasta oldugumu, sonra da vinn.. Kasa da arkamda duruyodu ama hic farkinda degilmis gibi yaptim, bide yakindan görmesine gerek yok..
Aslinda hastayken bu agiza takilan zimbirtilarin takilmasi mecburi olsun istiyorum, en azindan insanin yuzunun yarisi kapali oluyo o hasta cirkinligi kapanmis oluyor.


Evde kahve buldum, gömü bulmus kadar sevindim.. meger filtre kahvesiymis.. ama süzgecle falan hal ettim.. aklimi seveyim, bulansa da tikir tikir calisiyor :) paranin gözü ciksin..
Hastaligin igrenc yanlarindan biri de duygusallik, ara ara bir corba yapanim yokki iceyim uy aney aney ölmisem gömen yok moduna giriyorum.. ama en kötüsü kafa gitmesi, bak bu yazinin da kici basi belli olmadi.. 
Read full post »

12.07.2010

Ic sesimin ses tellerini ameliyatla aldiricam!

0 vidividi
Daha ne kadar vijdanimla savasa bilirim bilmiyorum. Bencil olmak istiyorum. Herkes kendinden mesuldur zaten, baskalarinint tercihlerin de daha ne kadar yana bilirim ki? Aslinda tercihler farkli olsa da bisey degismezdi, ben hep sorumlu olmak zorundayim.. biseylere, anneme.. Icimde ki sesi sustura bilmek isterdim, o sussa benim kafami hicbisey karistirmicak.. Bana sürekli var olan olanaklardan bahs ediyor, hayallerimi hatirlatiyor, git diyor yasa diyor, senin hicbir planin suan durdugun yerde durmuyor diyor.. Susmuyor dili kopasica! Bende büyük düsünme diyorum, kabullen diyorum, bitti diyorum, herseyi kalibina 
sigacak kadar düsün daha fazlasini düsünme diyorum o ordan sinsi sindi o biterse sende bitersin diyor. Bu ic sesin bir volume ayari yok mu? Bass'i düsürüp, equalizer ayarini classic'e getirmek istiyorum, ses de okadar kisik olsun ki böyle duymak istedigim de baska her sesi susturmak zorunda kalim.. Suan hardcore metal tonunda konusuyor.. Bir hayko cepkin var benden iceri...

Acayip canim sıkılmakta. Pencereden melul melul disari bakip sigara iciyorum, bide sarki actim icimde ki salagi duymim diye..
Read full post »

11.07.2010

Yandan halimem yandan

0 vidividi
Türkiyeye tasinip profesyonel seyirci olarak ise baslamak istiyorum.. Ne güzel meslektir o abi, otur orda bütün gün ya sikidim sikidim ya da yalandan iki göz yasi ühü ühü.. Bi de duyduguma göre cok fazla amaaan sabahlar olmasin diyerek sabahin erken saatlerin de kivira kivira oynarsan aldigin ücret de artiyormus.. Düsün iki cemkir kari bulmaya gelmis 70lik amcaya al parayi git. Bu tür cemkirme yetenegi yüksek, güzel memleketimin güzel mahale karilari da baya ilgi görüyormus duyumlarima göre. Kapis kapis transfer teklifleri geliyormus. Hele bi de kendine özgü afrikanin eksantrik, latin amerikanin kivrak, hindistanin acayip, ajdarin deli sacmasi dans karisimi bir dans biliyosan, hele bi de bu dansi her sarkinin ritmine göre yapabiliyosan yirtmissin sen abi.. Hersey cok orjinal ve gercek olacak ya, bu abartilmis gerceklik payi olmayan samimiyet bide ajanslardan toplanip geliyormus. Eskiden insatlar da calissin diye toplanip götürülen isciler misali. Sen gelme ulan ayi derlermiydi bana acaba bende denesem bu seyretmekten zerre haz etmedigim seyircilik meslegini? Deselerde ayi babaydir pustogli derdim bende. Ise alinirsam adimi da halime yaparim, her tarafima kalemle ben yaparim, gözümü morartirim arada bir kocam yapti derim, hem tipsizlikten ve dayaktan daha cok ilgi görürüm hem de cevrede taninmam. soranlara ay evet sekerim biraz benziyo bana sanki derim. süpermis süper.. Hem sonra belki tavlarim bi popcu mopcu (mopcuda olur yani, tuvaletleri moplayan etrafi silip süpüren karizmatik olsun yeter)

Bugün yillar önce kavga ettigim bir kadinla karsilastim. Kadin alkolik, yetmezmis gibi bi de irkci. Liseye gittigim yillar (ah ulan zaman ne cabuk gecti) arkadasimla otobüse binip eve giderken karsilastik bu kadinla. Tüylü tüylü giyisileri, saclar kabarikliktan ne yöne gidecegini sasirmis, ben burdayim diye bagiran makyaji, kucagin da finosu yanindada arkadasi Alf (adamin adini unutamiyorum, olayi unuttum alfi unutamadim). Biz oturur oturmaz bunlar basladi.. yabancilar ülkelerini mahf etmis, cöllerden gelip cöl yasantilarini burada da sürdürüyorlarmis, aman hepsi pislikmis, kokuyomus, bak bak bak alf onlarin ülkelerinde telefon varmiydiki (arkadasim mesaj yazmaktaydi o sirada) falandi fistandi derken biz inene kadar cenemizi tuttuk köpegi üstümüze salar diye. Indikten sonra kiyamet koptu, mahkemelik olduk. Bu olay simdi olmus olsa bi tarafimla gülerdim. En azindan kavga etmek yerine, be hey kadin sen burda icip icip ayrica devletinden para alma luksune sahipken, oturup kicini buyutmekten baska bisey yapmiyorken dünya tüm ibneligiyle dönmeye devam ediyor orda, insanlar mecburiyetten herseylerini birakip kaciyorlar, geldikleri yerde binlerce ölüyü birakip geliyorlar, acliktan geliyorlar derdim. Ayrica onlarina kiytirik memleketine merakli olmadigimi söylerdim, benim de mecburiyetten burda oldugumu söylerdim. Ama olmadi iste, otobüs duraginin ortasinda mahale karilari gibi kavga ettik ben, arkadasim, o kadin ve alf.. Iste bugün gördüm o kadini gidip bisey demek istedim, ama güli beni cevirdi ve kadin ona kötü bisey diyecegimi sandi.
ööf cok uzattim.. konu neydi? he iste mahale karisi kavgasi deneyimim de var, gidip olucam profesyonel seyirci.
Read full post »

10.07.2010

0 vidividi
Susmak.. Benim lugatimda yalnizlikla esdeger..
Secilmis, secmis mi bilmiyorum, ki ben kendimi hep secen olarak bilecek kadar özgüvene asik biriyimdir aslinda... ama bu sefer bilmiyorum..
Gözümü kör eden istekler var icimde, ama baktiklarim cok büyük oldugundan gözüm tamamen kör olamiyor..

sözcüklerim varmiyor uzaklarina
birer birer düsüyor bütün öpmelerim
agir yenilgiler alarak...


Yenilgiler.. hem de en agirindan.. yok canim hic yenilmemisimdir ben, sadece yanilmisimdir en fazla.. daha ölmemis ya bedenim, yenilmis gibi gözükmüyor en azindan.. ruhumu sorma, bana küseli cok oldu.. simdi selamimi bile almiyor, iyi mi kötü mü bilmem..
sözcüklerimi sustugumdan beri bi ruhum duyuyor, ama bana küs ya kendi kendime konusuyorum sürekli..

adresinde yoklugunu kiyamet bilerek
sadece susarak özlüyorum seni
hic tanimadan, ne garip...

Garip degil mi? hem de cok.. belki de ruhum küs oldugundan gidiyor o tanimadiklarima, sonra geri geldigin de özlemlerini de beraberin de getiriyor.. yoksa benim ruhum ruh hastasi mi?

islik calan zamanlardan gelmistim,
bilirim bulutlari eskitmenin güzelligini,
zaman, o zaman degil simdi
günes yine dogar bu kente,
ama gözlerin.. gözlerin..

Zaman simdi hicbir zaman.. zaman hickimse, hicbirsey.. zaman hayal bile degil.. ''o zaman'' hic degil, olmasin da.. unutmak istedigim okadar cok ''o zaman'' var ki.. icinden bitürlü cikamadigim okadar cok ''o zaman'' var ki.. sözcüklerim de kaldi ''o zaman''da ne uzaklarinda, ne de ardinda..


Sadece susarak özlemek..


Read full post »

9.07.2010

BosEv

2 vidividi
Aile baskisindan kurtulmak isteyen kizcagizlarimiza iki tavsiyem var.
1 cok para kazanmak, 2 evlenmek.
Birinci şık ailesi zenginlere pek uymadigindan ikinci secenek herkese uygun, hemen hemen her aileye isleyen, rahatlatici bir islemdir. Simdi ailemizin bizi evlendirecekleri beyinsizlerin ailemizden bir farki olmayacak zaten diye düsünenlere bu cözüm önerisinin mucizevi ikinci asamasini söylüyorum: BOSANMAK.
Evet dogru okudunuz, bosanmak. Zira bu bekaret denen körolasica illeten belediye izniyle kurtuldugunuzda artik hersey cözümlenmis oluyor. Ben anladim ki bu namus denen sey aslinda bekaret demek. Baska anlami varsa da zaman icinde kaybolmus. Namus=bakire kiz..
Bosandikdan sonra artik daha serbest olacaksinizdir, cünkü artik ''kaybede bileceginiz'' biseyiniz yoktur. Böyle düsününce dul kadina artik bitmis gözüyle bakanlari anlaya biliyorum. Ama o ''bitmisligin'' getirdigi özgürlügü düsünsenize? Yalniz bile yasiyabilirsiniz! Hele ki aileniz zaten sizi kurtulmasi gereken bir yük olarak görüyorsa!
Bu isin en kötü yani, insanin sevmdigi biriyle sirf bu baskidan kurtulmak icin evlenmek zorunda olmasi oluyor. Ama onun da bir cözümü var, biriyle anlasarak evlenmek. Bosanmaya anlasmak yani.. tabi önce bunu yapabilecek birini bulmak lazim, bi de onun bu iste ki cikari var.. O artik buldugunuz kisiye bagli olur sanirim.. yada bu duruma size platonik asik olanlar kullanila bilir, kurtar beni bu hayattan necati diyerek.. tabi necati eli eline deymeden seni kurtarirsa ne ala.. yoksa daha ticari tekliflerle, bir is ortakligi gibi..
Keske böyle kurumlar olsa.. sahte evlilik sirketleri, parasini verip evlenile bilse.. Mecburi seyler (aile ziyaretleri falan fistan) disinda görüsülmese.. Isim bile buldum: BosEv (bosanacak evliler) 
Para ne alaka diye düsünen varsa, ki burayi okuyan varmi da düsünen olsun onu da bilmiyorum ya neyse.. ailelere parayi koklatikca, hatta koklatmaktan ziyade onlari paraya bogdukca ''amaaan yavruuum, caniim yavruuum'' moduna geceni coktur. Ben sahsen cok gördüm. Bu yüzden ''mutluluk parayla alinamaz'' diyenin alnini karislarim.. ha belki ask mesk zirt pirt falan satin alamazsiniz, ama insan satin alirsiniz.. aldiginiz insanin tüm haklari artik size ait oldugundan onun sevmediginiz huylarini istediginiz sekile sokarsiniz..

Bu yazinin altinda ki asil metin: Bu yasim da bu saate markete gidebilmek icin babamdan azar isitmek, ve hicbirsey yapamamak üstüme bir fil oturmus gibi his ettiriyor!

Yamuk yumuk sacma sapan bi yazi oldugundan yazi tipinide yamultum..
Read full post »

7.07.2010

0 vidividi

Hava bulutlu.. hergün dünü taklit ediyor.. saat sanki sabahin körü..
Hayat kendine güzel..
Kafam 1500 güzel..
Kafam da 1500 tilki, degil kuyuklarinin birbirine deymesi, göz göze bile gelmiyorlar..
icimden birine uymak geliyor, o bana uymuyor..


Sarkilar da düsünmek seni bana getirmezki..

Dinle
Read full post »

paranoyamla ayaktayiiiim, ufolarla bas basayim..

0 vidividi

Ben insanlardan cok kolay gidiyorum. Bugüne kadar hayatimda sürekli olan sadece bir kisi oldu (oda hep olsun gayri:).. Baska herkesten gittim. Aslinda iyi bir arkadasimdir (övünmekten degil) ama yine de kolay giderim. Bikac sey yetiyor gitmeme, hatir yillar anilar falan fasa fiso. Mesela bi arkadasim vardi orta okul ve liseyi beraber okuduk, cok yakin arkadastik.. sonra ben sikilmaya basladim, ikimizdeki degisim de birbirini tutmadi.. o evlenip baska bi ulkeye tasinicakdi, bende arkadaslik gorevimi yapip nisanina gittim, hep yanindaydim.. dugunune gitmedim ama.. cunku gidecegi ulkede olucakti, ve ben arkadasligimizi bitirmek icin onun gitmesini bekliyodum.. ama isin komik yani, insanlara karsi acayip bi sorumluluk his ediyorum.. tanimadiklarima bile.. böyle birine bisey olunca yardim etmek zorundaymisim gibi geliyor. Insanlara sadigim aslinda, ama gide de bilirim..
Belki de aliskanliktir bu.. bütün cocuklugum gitmekle gecti, ama o zamanlar gitmek mecburiyetti.

Bi de cok tuhaf bisey oluyor. Kutuphaneden bir kitap aldim, kitabin bazi yerlerini kursun kalemle isaretlemisler.. ve o isaretledikleri yerleri beni tam yuregimden vuruyor (mahsun kirmizigul sarkisi gibi oldu). Kitaptaki en canalici cumleler degil ama bana en cok uyan cumleler.. ulen diyorum, bu bir mesaj mi? biri bana gizli gizli biseyler mi anlatmaya calisiyor? uzaylilar mi geldi? yoksa ajanlarca aklim bulandirilip kacirilacak miyim? yoksa cakma bir testere katili mi cikti ortaya, beni kacirip bak bunu bunu yapmadin hayatini bok ettin diyip kesicek mi beni? noluyo lan? kim var ordaaaaaa?
Read full post »

6.07.2010

Belki de hayaller gercek, hayat mecaz..

0 vidividi

Hayati kabullenirsen daha kolay olur.. Hepimiz asagi yukari ayni seyleri yasiyoruz sonucta, özel bisey beklemek sacma.. büyük hayaller kurup kücük hayatlar yasariz, kimi zaman hayalimiz gerceklesse bile hayat kücük kalir, cünkü hicbir gercek bir hayal kadar güzel olamaz..
bu yüzden kabullenmek gerek.. ne kendinden ne hayattan fazla bisey beklememek gerek. Zaten kimse de okadar önemli degildir, tepeden bakinca hepimiz nokta kadar degilmiyiz..
5 sene önce kendimi gördügüm yerde degilim, hatta o kadar uzagim ki, kendii gördügüm yeri bile burdan göremiyorum.. muhtemelen 5 yil sonra da olmicam o civarlarda. Onun icin en iyisi kabul etmek. Hatta tek hayali memur olmak olan insanlardan olmak.. evli, cocuklu, düzenli maasi yatan, aksam 9da uyuyan, icinde ki tüm acabalari öldürmüs, yüksek duvarlar örmüs.. korkan.. hayati bir rutine baglamak gerek.. daha cekilir hale gelir.. bu fikre en cok babamin icinde ki canavar ortaya cikinca alisiyorum.. kimine sadece maddi mutluluklar nasip herhalde diyorum (gerci sonra asirlardir süren issizligim geliyor aklima ya, o ap ayri bi konu) alismak en güzeli, kabullenmek.. hicbisey o okudugumuz kitaplarda ki gibi ''istersen olur'' mantigina bagli degil.. hic bi bok isteyince olmuyo.. mal gibi istiyosun sen, hayat bi tarafiyla gülüyo sana.. 
kuzenim gibi olmak istiyorum mesela, tek istegim sadece zengin ve yakisikli biriyle evlenmek olsun istiyorum. bu olunca mutlu olacagima inanmak istiyorum.. aslinda sadece inanicak biseyler istiyorum. hayallere ve koydugum amaclara inanmiyorum ya artik, inanicak yeni bisey istiyorum. Sahi insan kendine inanmazsa neye inanir ki?
Read full post »

3.07.2010

Bir mucize olmasini bekliyosan, yapicak bisey kalmamistir..

1 vidividi
Düsünüyorum da, ben inanmadigim biseyi bekliyorum uzun süredir. Bir mucize..
Gercekten inanmiyorum, ama bekliyorum. Inanmam icin bir sebep yok zaten, ''aaaay bu bir mucizeee, inanmiyoroooom'' dedigim hic bisey olmadi bu güne kadar.. zaten ben inanmiyorom da demiyorum..
ama öyle yada böyle bekliyorum, bazen salak salak ümitleniyorum kendi kendime.. böyle icime bi his doguyo (icine his dogmak ne lan?!) sanki en azindan istediklerimden bitanesi olucak, yada yoldan cikmis bisey yoluna giricek. Mesela birden babam melek gibi biri olucak ve benim üzerimdeki o inanilmaz sorumluluk kalkicak, ve herkes mutlu olucak tabi.. yada birden bi sekilde tiyatroya basliya bilicem, hicbisey mahf olmadan hicbiseyden vazgecmek zorunda kalmadan.. yada birden neden bilmedigim, ama deli gibi konusmak istedigim adam msnden bana yazicak, yada benim yazdigima cevap vericek..
Insan caresizlikten mi mucize bekler? peki benim beklemekten baska carem yok mu?
YOK! en azindan bu saydigim konularda yok..
Birden babamin icine iyilik yerlestiremem ya, ki bu olsaydi bi cok sey hal olmus olurdu..
yine de elimden geleni yaptim.. peki icim rahat mi? hayir!

Asil konu su ki, ben bu mucize olayini kendi icimde biraz abarttim sanirim.. her ne kadar inanmasam da, gecen kendimi bisey olsada hemen bi is bulsam derken yakaladim.. ama benim 3 yillik issizlik boyunca anlamis olmam gerekiyor ki ''bisey'' olupta is bulunmuyor, is arayinca bulunuyor.. ben rahata okadar alismisim ki, is gelip beni bulsun istiyorum..
halbuki ne is olsa yaparim abi kivamina geleli uzun sure oldu, yine de tik yok.. hayati zaten zor olup bide sacma salak hayallerle iyice zorlastiran, olmayacagini bile bile bekleyen, sonra üzülen, yetmezmis gibi depresyona giren benden baskasi yoktur herhalde..
Read full post »

2.07.2010

..

0 vidividi
Cehaletimi biraz olsun gidermekteyim.. En azindan biraz daha icime sinen bi tema buldum yorum birakan kisi saolsun..
Suan kuzenim msnden yeni aldigi dolabi anlata anlata bitirememkte, ben elimde sigara düsünmekteyim. Acayip gündü bugün, böle insan ne his ettigini tam olarak kestiremez ya.. öylesi iste..


Bugün arkadasim g ile bi supermarkette aci biber yüzünden kavga ettik. Ama nasil kavga, elimde biber ben önde o arkada cocuk gibi kosuyoruz. Aci sevdalisi arkadasimin mide yarasi yüzünden girmedigimiz durumlar kalmadi, bakalim daha neler olucak..
Hani bazi insanlar vardir ya, böyle insanlara olan inancinizi kaybetmisken, herkesin herseyi cikarlari ugruna yaptigini düsünürken herkesin oyunlar oynadigini düsünürken akliniza geldiginde '' yok yok herkes öyle degil beee'' dediginiz.. G öyle biri iste.. herkese bir  G dilerim, herkesin bir G'si olmali! (reklam panolari gibi oldu) ama öyle..


amaaaan pek romantik oldum.. neyse uzatmimde su kuzenin 3 metre olan dolabina ''hmm, iyiymis, supermis'' gibi yorumlar yapayim..
Read full post »

1.07.2010

problem

1 vidividi
Kendimi acayip cahil his ediyorum. Su html kodlari zimbirtisindan hicbisey anlamiyorum. Blogumun temasi köylü pembesi oldu, ve en güzeli buydu! Milletin bloglarina giriyorum, cesit cesit güzel güzel temalar falanlar fistanlar. Insanin cani cekiyor. Saatlerdir ugrasiyorum, resmen yeni bir tema as eriyorum. Olmuyooor olmuyoooor!
Read full post »

ilk

0 vidividi
Simdi bu ilk yazi denen seye oldum olasi illet oluyorum, aaaay burasi cok sekeeer ben coook tatliyimmm suyum buyum gibisinden bisey yazamiyorum. Bu yazi sadece biseyler yazilmis olsun diye yazilmistir.
Read full post »
Blogger tarafından desteklenmektedir.