7.10.2010

Son

ah sonlar! Bugün burada hersey ''son''. Yarin hersey yeni. Ama tüm yeniliklere inat taze degil, temiz degil ak degil.. sadece istenmeyen bir cocuk misali suclu ve fazlalik.. Gecmis zamani düsündükce fark ediyorum ki bu sonbaharlar hep bisey alip vermis, hep biseyler olmus ama hicbiri kalici olmamis.. Tahminimce bu kez yine kalici degil, ama icimde kalici biseyler isteyen patetik bir sanci var.. Biyerlere ait olma sorunumu gidermesi gerektigini deli gibi isteyen bir sizinti var.. Sizintilarim sancilarim, kendileriyle celismekteler.. Cünkü biyerlere ait olamamaktan duydugum memnuniyeti diger anormal duygularimdan hep ap ayri bir yere koydum, o bir nevi özgürlügün kapi araligiydi.. Simdi ne oldugunu bilmedigim, nereye cikacagini kestiremedigim seylere basliyorum. Plan kurmuyor degilim, ama bi de biliyorum ki benim dengesizligim hicbir planimi tutturmadi bugüne kadar.. Ondan bu sefer hic bir sey bilmiyorum! Simdi en sevdiklerimden melankolime sarilmis, lan bu sefer bi plani tuttururum galiba diye düsünerekten gecmisimi atmak isteyerek toparlaniyorum ve yarin gidiyorum.

  Bugün burada hersey cok fazla ''son''. Hemde cok fazla.

0 vidividi:

Blogger tarafından desteklenmektedir.