en derinlerde hep bir hüzünlü sarki caldi.. düs kurdum, masallar anlattim. Kuslar uctu masallarimda, cocuktum hep, en güzel yerinde degil tam büyüyecekken bitirdim masallari.

Ulastimda kendime, hep yeni bir sekilde. Uzaktan bakmadim ama, görecegimi begenmiyecegimden degil ama uzaklardan usanmamdan..

Buraya sonbahar geldi, her sonbahar bana bir tekrar gibi.. her sonbahar bana her seyin aslinda kendini tekrarladigini hatirlatir gibi.. yinede sevmekten vazgecmedim sonbahari, oysa vazgecmek benim en belirgin huyum..

derinlerde; yine bir masal anlatmaktayim, masal kahramanlarim yok ama kuslar ucuyor, o ilik esintileri var, yagmur yagiyor zaman zaman, gunes doguyor sonra.